آشنایی مختصر با حلق و بینی
دستگاه حلق انسان:
حلق (به انگلیسی: pharynx)، فضای بینابینی میان حفره دهانی و دستگاه‌های تنفس و گوارش می‌باشد.
حلق مجرایی عضلانی-غشایی است که یک منطقه ارتباطی بین ناحیهٔ بینی، حنجره و مری تشکیل می‌دهد.
حلق شامل سه بخش می باشد که عبارتند از:
حلق بینی (Nasopharynx)؛
حلق دهانی(Oropharynx)؛
بخشی از حلق است. حلق فضای بینابینی میان حفره دهانی و دستگاه‌های تنفس و گوارش می‌باشد.
حلق مجرایی عضلانی-غشایی است که یک منطقه ارتباطی بین ناحیهٔ بینی، حنجره و مری تشکیل می‌دهد.
حلق دهانی بخشی از گلوست که در قسمت پشتی دهان و در پشت حفره دهان قرار دارد و 
شامل یک سوم پشتی زبان، کام نرم، دیواره‌های کناری و پشتی گلو، و لوزه‌ها می‌باشد.
حلق حنجره(Laryngopharynx).
حلق در منطقه‌ای که امتداد مری قرار دارد از اپیتلیوم سنگفرشی غیر شاخ مطبق، و در مناطق نزدیک حفرهٔ بینی از اپیتلیوم استوانه‌ای مطبق کاذب مژکدارِ محتوی سلول های جامی پوشیده‌است.
حلق حاوی لوزه‌ها می‌باشد.
مخاط حلق همچنین غدد بزاقی موکوسی کوچک زیادی در لامینا پروپریای خویش (متشکل از بافت همیند متراکم) دارد.
عضلات منقبض کننده و طولی حلق، در خارج این لایه قرار گرفته‌اند.
دستگاه بینی انسان:
از دیدگاه کالبدشناسی به برآمدگی‌ای در بدن مهره‌داران که جای قرار گرفتن منخرها است بینی یا دماغ گفته می‌شود. عملکرد سوراخ بینی انجام دم و بازدم است.
مردان نسبت به زنان دارای بینی بزرگ تری هستند و این امر ناشی از تفاوت جنسیتی آنها در نیاز به انرژی است چراکه مردان نیاز به انرژی بیشتر و در نتیجه اکسیژن بیشتری دارند.
بخش خارجی بینی ناحیه برآمده و سطحی است که در وسط صورت قرار دارد و شامل دو بخش است بخش استخوانی ، شامل استخوان های بینی و زایده پیشانی فک بالا و بخش غضروفی که شامل تعدادی غضروف بهم چسبیده است.
استخوان های بینی
در انسان استخوان خیش (Vomer) بخش پشتی (خلفی) زیرین، تیغه بینی را ایجاد می‌کند. استخوان ومر یکی از استخوان‌های فرد جمجمه است.
خیشدر خط میان‌پیکانی midsagittal line قرار گرفته و با استخوان‌های پروانه‌ای sphenoid، پرویزنی ethmoid، کامی palatine چپ و راست، و بَرواره‌ای maxillary چپ و راست مفصل می‌شود.
بخش قدامی تیغه بینی غضروفی است.
بخش خارجی بینی ناحیه برآمده و سطحی است که در وسط صورت قرار دارد و شامل دو بخش است بخش استخوانی ، شامل استخوان های بینی و زایده پیشانی فک بالا و بخش غضروفی که شامل تعدادی غضروف بهم چسبیده است.
شاخک های بینی
در هر فرد به طور طبیعی، در هر طرف بینی سه بر آمدگی استخوانی در داخل بينی (دیواره طرفی) وجود دارد که در فارسی شاخک و در اصطلاح پزشکي توربینت یا کونکای بينی (TURBINATES OR CONCHAE) ناميده می شوند.
هر شاخک استخوان نازک و پهنی است که روی آن را نسج نرم و مخاط می‌پوشاند و به ترتیب شاخک های فوقانی، میانی و تحتانی نامیده می شوند.