انواع عمل‌های جراحی برای درمان سرطان پوست
از جمله عمل‌های جراحی استفاده شده برای درمان سرطان پوست، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- برداشتن بافت‌ها به صورت موضعی
- پیوند پوست
- جراحی گره‌های لنفی
نوع عمل جراحی انجام‌شده بر روی هر فرد، به عوامل متعددی از جمله نوع و اندازه‌ی غده‌ی سرطانی و محل رشد آن در بدن فرد بستگی خواهد داشت.
برداشتن بافت‌ها به صورت موضعی
در برخی از موارد، نتیجه‌ی آزمایش نمونه‌برداری نشان می‌دهد که سرطان شما به‌طور کامل از بین نرفته و یا بافت‌های سالم برداشته‌شده از اطراف غده به میزان کافی بزرگ نبوده‌اند. در صورت وجود این مشکل شما باید به بیمارستان مراجعه کرده و تحت عمل بافت‌برداری وسیع موضعی قرار بگیرید. در طی این عمل، بافت‌های بیشتری از بدن شما برداشته‌شده و احتمال بازگشت سرطان کاهش پیدا می‌کند.
عمل بافت‌برداری وسیع موضعی ممکن است تحت بی‌حسی موضعی و یا بیهوشی عمومی انجام شود. میزان بافت‌های برداشته‌شده، به اندازه و نوع غده‌ی سرطانی و محل رشد آن در بدن و همچنین میزان بافت‌های برداشته‌شده در عمل‌های جراحی قبلی بستگی خواهد داشت. ممکن است در محل برداشته شدن غده‌ی سرطانی، بخیه‌هایی زده شوند. این بخیه‌ها ممکن است در ابتدا اندکی سفت به نظر برسند ولی با بهبود آنها، پوست اطراف محل بخیه شل شده و دیگر احساس ناراحتی نخواهید کرد.
در برخی از موارد ممکن است نیاز باشد تا پزشک بخش بزرگی از پوست را بردارد. در این مورد برای ترمیم محل انجام عمل جراحی، ممکن است از عمل پیوند پوست استفاده شود.
پیوند و فلپ پوستی
اگر قسمت بزرگی از پوست شما در عمل جراحی برداشته‌شده باشد، لازم است تا این پوست دوباره جایگزین شود. می‌توان این کار را با عمل پیوند پوست یا فلپ پوستی انجام داد.
پیوند پوست
پیوند پوست به تکه‌ای پوست گفته می‌شود که از محل دیگری از بدن برداشته شده باشد. عمل پیوند در طول عمل جراحی برداشتن غده‌ی سرطانی انجام خواهد شد. این عمل توسط یک جراح پلاستیک و تحت بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام می‌شود.
یک لایه‌ی نازک پوست از محل مناسب برداشته شده و بر روی محلی که به آن نیاز دارد قرار داده می‌شود. محل برداشت پوست معمولاً نقطه‌ای انتخاب می‌شود که قابل رؤیت نباشد، مانند قسمت درونی ران‌ها. محل برداشت پوست همانند یک خراشیدگی بزرگ به نظر خواهد رسید. پوست برداشته‌شده معمولاً بسیار سریع و در عرض چند هفته دوباره رشد کرده و جایگزین می‌شود. در برخی از موارد پیوند پوست از محل برداشت بریده شده و محل برداشت پوست با استفاده از بخیه بسته می‌شود.
محلی که پیوند پوست بر روی آن انجام می‌شود تا زمان التیام کامل بسیار حساس خواهد بود. بسیار مهم است که پوست پیوندزده شده تا زمان التیام کامل هیچ آسیبی نبیند. فرد باید بسیار مراقب باشد تا منطقه‌ای که پیوند پوست در آن انجام‌شده، ضربه نخورد. پزشک و پرستار شما بسیار مراقب خواهند بود تا زخم‌های شما عفونی نشوند. ممکن است به منظور احتیاط بیشتر، داروهای آنتی‌بیوتیک برای شما تجویز شوند. اکثر افرادی که تحت عمل بافت‌برداری وسیع موضعی قرار می‌گیرند، نیازی به پیوند پوست نخواهند داشت و محل موردنظر بدون انجام پیوند پوست‌ترمیم خواهد شد.
یکی از معایب پیوند پوست، متفاوت بودن پوست پیوند شده نسبت به پوست نواحی اطراف خود در برخی از موارد می‌باشد. ممکن است رنگ پوست پیوند شده متفاوت بوده و مانند یک تورفتگی به نظر برسد.
فلپ پوستی
یکی دیگر از راه‌های درمان زخم‌های بزرگ، فلپ پوستی است. در این روش، پزشک از یک فلپ پوست و بافت‌های زیر آن (لایه‌های زیرپوستی) استفاده می‌کند. این فلپ از منطقه‌ای نزدیک به زخم شما برداشته می‌شود. این فلپ عمیق‌تر از پوست پیوندی بریده می‌شود ولی ارتباط آن با محل برداشت قطع نخواهد شد. این بدین معنی است که فلپ پوست هنوز به جریان خون قبلی دسترسی دارد. سپس این فلپ بر روی زخم قرار داده‌شده و بخیه زده می‌شود. پس از آن، ناحیه‌ای که فلپ از آنجا برداشته شده بود با بخیه بسته می‌شود. فلپ پوستی می‌تواند از جریان خونی خود تغذیه کند بنابراین احتمال بهبود در این روش بالاتر است.
فلپ پوستی نوعی عمل جراحی تخصصی بوده و پیچیده‌تر از پیوند پوست می‌باشد. از مزایای این روش می‌توان به ظاهر بهتر آن نسبت به پیوند پوست اشاره کرد. بنابراین از این روش در مناطقی از بدن که ظاهر در آنها اهمیت زیادی دارد استفاده می‌شود، مانند صورت. ازآنجایی‌که این یک عمل جراحی تخصصی است، انجام آن توسط متخصص پوست آموزش‌دیده و یا جراح پلاستیک ممکن است.
پس از انجام عمل پیوند پوست و یا فلپ پوستی، پرستاران و پزشکان زخم شما را تحت نظر می‌گیرند. این کار برای اطمینان از دریافت میزان خون کافی و گرفتن اکسیژن و مواد غذایی موردنیاز برای بهبود بافت‌ها انجام می‌شود.
برداشتن گره‌های لنفی
اگر مشخص شود که هرکدام از گره‌های لنفی شما به سرطان دچار شده‌اند، یک عمل جراحی برای برداشتن این گره‌ها انجام خواهد شد. این کار به ندرت لازم می‌شود ولی در برخی از موارد، این عمل برای درمان سرطان سلول‌های سنگفرشی انجام می‌شود. این عمل باید توسط یک جراح پلاستیک متخصص در زمینه‌ی سرطان‌های پوستی انجام شود. نوع عمل جراحی انجام‌شده، به محل ایجاد سرطان بستگی خواهد داشت. تعداد زیادی از این گره‌های لنفی در گردن، زیر بغل و کشاله‌ی ران‌ها وجود دارند. اگر فردی به سرطان پوست بر روی سر یا صورت خود مبتلا شود، ممکن است گره‌های لنفی در سمتی که غده‌ی سرطانی ایجادشده است برداشته شوند.
این عمل جراحی عوارضی را با خود همراه دارد. بهبود پس از انجام آن ممکن است هفته‌ها زمان ببرد. همچنین پس از انجام عمل، فرد تا مدتی احساس ناراحتی می‌کند. برخی از افراد مشکلات طولانی‌مدتی در رابطه با درد پس از انجام عمل برداشتن گره‌های لنفی پیدا می‌کنند.
پس از انجام عمل جراحی برداشتن گره‌های لنفی زیر بغل، گرفتگی و درد شانه ازجمله شایع‌ترین عوارض می‌باشند. با بهبود محل جراحی، این مشکلات به‌تدریج کاهش پیدا می‌کنند. ممکن است متوجه شوید که پس از انجام عمل دیگر نمی‌توانید دست خود را همانند قبل به آزادی حرکت دهید.
با برداشتن گره‌های لنفی در کشاله‌ی ران‌ها، شایع‌ترین مشکل پس از انجام عمل جراحی، تورم پای در سمتی که عمل روی آن انجام شده می‌باشد. به این مشکل، لنف ادم می‌گویند. می‌توان با ورزش‌های مخصوص، ماساژ و پوشیدن لباس‌های لاستیکی مخصوص بر روی پا یا دست عمل شده، این مشکل را حل کرد. پزشک یا پرستار شما می‌تواند در حل هرگونه مشکل مربوط به این عمل جراحی شما را یاری کند.
