جراحی بینی برای بیماران قلبی کمی ریسک همراه است. همه چیز به میزان بیماری قلبی شما بستگی خواهد داشت. اگر دچار بیماری‌های قلبی و عروقی هستید، تحت نظر پزشک متخصص قلب خود می‌توانید جراحی بینی را بدون هیچ نگرانی انجام دهید. بینی قطب کانونی صورت ما را در بر می‌گیرد بنابراین داشتن بینی زیبا قطعا یکی از دلایل داشتن حس بهتر و اعتماد به نفس بیشتر نسبت به ظاهر خود خواهد بود.
در مورد رابطه بین جراحی بینی با بیماران قلبی همواره اطلاعات ضد و نقیض زیادی وجود دارد. برخی معتقدن این جراحی ممکن است در برخی مشکلات قلبی و عروقی، اختلال ایجاد کند و برخی نیز معتقدند در بعضی شرایط خاص جراحی بینی به بهبود بیماری قلبی نیز کمک خواهد کرد. پس این بسیار مهم است که در انتخاب جراح متخصص گوش و حلق و بینی خود هوشمندانه عمل کنید.
جراحی بینی برای بیماران قلبی ممکن است؟
جراحی بینی برای بیماران قلبی با ریسک کمی همراه است اما باید به آن توجه شود. اگر برای جراحی زیبایی بینی خود نگران هستید و از ریسک‌های بعد جراحی می‌ترسید؛ کافی است درباره نگرانی‌ها و خواسته‌های خود با جراح فوق تخصص زیبایی مورد نظرتان مشورت کنید. خوشبختانه جراحی بینی خطرات بسیار کم‌تری به نسبت دیگر جراحی‌ها در بر دارد و عوارض آن بسیار نادر است. در اغلب اوقات کاملا بدون هیچ عارضه ای انجام می‌شود.
اگر در انتخاب جراح معالج خود دقت کنید. و درباره جراحی بینی اطلاعات کافی را کسب کنید دیگر نیازی نیست نگران باشید. زیرا انتخاب درست جراح متخصص گوش و حلق و بینی موجب می‌شود تا مطمئن باشید بیشترین اقدامات پیشگیرانه را برای شما در نظر خواهند گرفت.
جراح فوق تخصص معالج شما قطعا درباره سوابق بیماری قلبی که دچار آن هستید. از شما سوال خواهد پرسید. در صورت نیاز از شما میخواهد که به پزشک متخصص قلب و عروق خود مراجعه کنید تا آزمایشات لازم را برای کاهش ریسک جراحی را انجام دهند.
ناشنوایی و یا کم شنوایی در بسیاری از موارد به صورت توارثی در خانواده ها وجود دارد و در برخی موارد ژن عامل بیماری مشخص بوده و قابلیت پیشبینی، پیشگیری و یا جلوگیری از موارد جدید در خانواده با تست های ژنتیک فراهم می باشد.
ناشنوایی غیر سندرومیک چیست؟
ناشنوایی ژنتیکی به دو نوع عمده سندرمیک و غیر سندرمیک تقسیم می گردد:
در نوع اول (سندرمیک) علاوه بر ناشنوایی و یا کم شنوایی علایم و اختلالات دیگری نیز وجود دارند.
در حالت دوم و یا غیر سندرمیک ناشنوایی و یا کم شنوایی تنها علامت بیماری بوده و همراه با سایر عوارض و علایم نمی باشد.
البته قابل ذکر است که عدم توان تکلم (لال بودن) نتیجه ناشنوایی بوده و در هر دو گروه بیماران دیده می شود و عامل آن عدم یادگیری مهارت تکلم از راه گوش دادن می باشد. هر چه ناشنوایی در سنین پایین تر تشخیص داده و درمان شود احتمال عدم توان تکلم کاهش می یابد.
لذا تشخیص ژن عامل ناشنوایی و یا کم شنوایی علاوه بر پیشگیری از فرزند مبتلا می تواند به روند درمان بیمار مبتلا نیز کمک نماید و تعداد افراد با اختلال تکلم را در جامعه کاهش دهد.
بیشتر موارد ناشنوایی غیر سندرمیک دایمی بوده و در اثر آسیب های گوش داخلی بوجود می آیند.
گوش داخلی شامل سه قسمت می باشد:
قسمت حلزونی
اعصاب شنوایی
نیم دایره های مربوط به ایجاد تعادل
ناشنوایی مرتبط با گوش داخلی حسی عصبی (Sensorineural) هم نامیده می شود.
ناشنوایی ممکن است در اثر اختلالات گوش میانی نیز ایجاد گردد که در این صورت به آن ناشنوایی ارتباطی (Conductive) می گویند. گوش میانی محل قرار گیری استخوان هاس بسیار ظریف و نازکی می باشد که وظیفه انتقال صدا را به عهده دارند.
برخی از انواع ناشنوایی مانند فرم DFN3 همراه با اختلالات در هر دو قسمت گوش میانی و داخلی می باشد. به این مورد از اختلال شنوایی نوع مخلوط (ؤ) گفته می شود.
علاوه بر انواع ناشنوایی، شدت و مدت آن نیز در بیماران و اختلالات ژنی گوناگون متفاوت می باشد. کم شنوایی ممکن است در سنین کودکی و یا نوجوانی شروع شده و حالت پیشرونده داشته باشند کم شنوایی ژنتیکی ممکن است یک طرفه و یا دو طرفه باشد.
درجات ناشنوایی ممکن است ملایم (همراه با مشکل در شنیدن صدا های آهسته) و یا بسیار شدید (عدم توانایی شنیدن آواها و صدا های بسیار قوی) و یا بینابین باشد.
اختلا ل شنوایی ممکن است دائم و یا پیشرونده باشد. برخی از انواع کم شنوایی مشخصات ویژه ای دارند به عنوان مثال درک صدا در فرکانس های خاصی (بالا، متوسط و یا پایین) مختل شده باشد.
اختلال شنوایی غیر سندرمیک در هر سنی امکان دارد که بوجود آید: اگر اختلال پیش از به حرف آمدن کودک باشد به آن ناشنوایی پیش زبانی (Prelingual) و یا مادرزادی گفته می شود.
اختلالات ناشنوایی بعد از تکامل زبان پسا زبانی (Postlingual) نامیده می شوند.
میزان شیوع ناشنوایی به چه میزان می باشد؟
تقریبا ۱ مورد در هر هزار کودک در ایالات متحده آمریکا با اختلالات شدید شنوایی متولد می شوند و ۲ تا ۳ در هر هزار با درجاتی از اختلال شنوایی متولد می شوند.
بیش از نیمی از این موارد در اثر اختلالات ژنتیکی بوجود می آیند. بیشتر موارد اختلالات شنوایی (۷۰ تا ۸۰ درصد) مورد غیر سندرومیک می باشد. بقیه موارد ناشنوایی همراه با اختلالات و ناتوانایی های دیگری نیز می باشند.
در افراد بالغ شانس اختلال شنوایی با بالا رفتن سن بالا می رود و ناشنوایی در نیمی از جمعیت بالای ۸۰ سال مشاهده می گردد.
به طور کلی ۱ نفر در هر ۱۰ نفر جمعیت ایالات متحده آمریکا – بیش از ۲۸ میلیون نفر- در حال حاضر از درجاتی از ناشنوایی رنج می برند و این آمار با توجه به بالا رفتن سن (پیر شدن جوامع) در حال افزایش می باشد.
چه ژن هایی با اختلالات شنوایی در ارتباط هستند؟
عامل ناشنوایی و کم شنوایی پیچیده می باشد و تاکنون ژن های بسیار زیادی در این زمینه توسط محققان گزارش گردیده است.
تست ژن های مربوط به ناشنوایی در یک گروه ۱۵۴ ژنی ارایه می گردد که شامل عمده گزارشات ژن های ناشنوایی و کم شنوایی می باشد.
بعضی از این ژن ها و عملکرد آنان در زمینه ناشنوایی کاملا مشخص نمی باشند. بعضی ژن ها فقط یک نوع ناشنوایی و برخی دیگر انواع مختلفی را ایجاد می نمایند.
برخی از این ژن ها نوع سندرومیک و یا غیر سندرومیک را ایجاد می کند.
عبارت است از سرطاني شدن قسمت مركزي گره هاي لنفاوي . اين بيماري در واقع يك نوع لنفوم است . اين بيماري ، لنفوسيت ها (نوعي گلبول سفيد)، گره هاي لنفاوي (گره هايي كه عفونت را كنترل و مواد ايمني زا براي بدن درست مي كنند) و طحال (در واقع يك گره لنفاوي بزرگ است ) را درگير مي سازد.
بيماري هوچكين مي تواند در هر سني رخ دهد، اما در بزرگسالان جوان و نيز افراد مسن شايع تر است . اين بيماري در كودكان زير ۱۰ سال نادر است .
سرطانی شدن گره های لنفاوی
علايم شايع بیماری هوچکین
خارش در تمام بدن
گره هاي لنفاوي متورم ، بدون درد به هنگام لمس ، با قوام لاستيكي و بدون چسبندگي به يكديگر هستند. اين گره هاي بزرگ شده در هر كجاي بدن مي توانند باشند اما در زير بغل يا كشاله ران بيشتر ديده مي شوند.
تب و عرق ريزش شبانه به طور متناوب
كاهش وزن ، زردي چشم ها و پوست ، احساس كسالت ، كم خوني ، خونريزي گوارشي از علائم شایع این بیماری میباشد
علل
ناشناخته است ، اما تحقيقات نشان دهنده آن هستند كه يك عفونت ويروسي ممكن است دخيل باشد.
عوامل تشديد كننده بيماري
نقص ايمني (اكتسابي يا ارثي )
اگر زورد تشخيص داده و درمان شود، معمولاً با اشعه درماني و داروهاي ضد سرطان قابل معالجه است . با درمان ، ميزان بقاي ۱۰ ساله ۸۰% است . پتانسيل بهبودي برحسب نوع سلول هايي كه در نمونه برداري از گره لنفاوي ديده مي شوند متغير است .
عوارض احتمالي
گسترش سرطان به ساير نقاط بدن
ناباروري در مردان در اثر درمان
بيماري هاي قلب يا ريه ، كم خوني ، كم كاري تيروييد، و عفونت ها
اصول کلی درمان بیماری هوچکین
بررسي هاي تشخيصي ممكن است شامل:
آزمايش خون و مغز استخوان
لنفانژيوگرام (روشي تشخيصي كه با تزيق ماده حاجب به درون مجاري لنفاوي و عكس برداري با اشعه ايكس دستگاه لنفاوي بررسي مي شود)
نمونه برداري از گره هاي لنفاوي
سي تي اسكن قفسه سينه و شكم
عكس برداري از قفسه سينه
سعي كنيد در مورد درمان بيماري و شانس معالجه خود مثبت بيانديشيد.
داشتن ديدگاه ذهني خوب و مثبت كمك بسيار مهمي در بهبود بيماري است .
درمان ممكن است به طريق زير انجام گيرد:
تنها اشعه درماني (استفاده از امواج پرانرژي [ توليد شده توسط دستگاه هاي اشعه ايكس مخصوص ، دستگاه هاي كبالت و ساير دستگاه ها ] براي درمان بعضي از انواع سرطان )
شيمي درماني (درمان سرطان با تزريق داروهايي كه سلول هاي سرطاني را بدون آسيب رساندن به بافت سالم از بين مي برند)
يا تركيب اين دو روش
بهداشت مناسب و دهان در جلوگيري از بروز زخم هاي دهاني به هنگام شيمي درماني مؤثر است .
مرداني كه تحت درمان قرار مي گيرند ممكن است تمايل داشته باشند كه اسپرم خود را ذخيره كنند تا اگر نابارور شوند بتوانند با روش هاي كمكي بچه دار شوند.
دارو های بیماری هوچکین
داروهاي ضد سرطان . داروها ممكن است باعث اثرات جانبي يا واكنش هاي نامطلوب در بعضي از بيماران شوند.
علايم جديد ممكن است به علت دارو، خود بيماري اصلي ، يا بروز يك بيماري جديد پديد آيند.
اثرات جانبي ناشي از دارو معمولاً با سازگار شدن بدن با آن يا قطع دارو ناپديد مي شوند.
این سرطان قابل درمان است
شیوع لنفوم هوچکین به مراتب کمتر از غیرهوچکین است. در واقع لنفوم هوچکین ۲۰ درصد سرطان های لنفی را تشکیل می دهد.
در کشورمان آماری درباره آمار ابتلا به انواع سرطان لنفوم وجود ندارد زیرا تا چند سال پیش پاتولوژی در تشخیص سرطان های غیرهوچکین طبقه بندی ثابتی نداشت.
نکته امیدوار کننده درباره این سرطان این است که سرطان لنفوم هوچکین جزء چند سرطانی است که به درمان پاسخ می دهد و تقریبا ۷۰ درصد از مبتلایان بهبود کامل پیدا می کنند.
در مورد لنفوم هوچکین ابتدایی ترین علائم مربوط به توده های گردن و غدد میان سینه است که معمولا بدون درد بوده ولی همراه با تعریق شبانه و خستگی است.
تقریبا ۹۰ درصد علائم مربوط به سرطان هوچکین به توده های گردنی و میان سینه مربوط می شود.
اما در مورد سرطان غیرهوچکین بسته به اینکه سرطان در کدام ناحیه از لنف اتفاق افتاده باشد علائم متفاوت است. از آنجا که تمام بدن بافت لنفوسیتی دارد این امکان وجود دارد که سرطان غیرهوچکین در هر نقطه از بدن ایجاد شود.
اگر این سرطان در معده باشد علائم گوارشی مانند درد سر دل، سوزش معده و… را موجب می شود اما در صورتی که در روده بزرگ گسترده شود می توانــد علائمی مانند یبوست، دل پیچه و… را ایجاد کند.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
تا حدي كه قدرتتان اجازه مي دهد فعال بمانيد.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم بيماري هوجكين را داريد.
اگر يكي از موارد زير به هنگام درمان رخ دهد:
تب
علايم عفونت (قرمزي ، تورم ، درد خود به خودي يا به هنگام لمس ) در هر كجاي بدن
تورم پا و ساق پا
ناراحتي به هنگام ادرار كردن يا كاهش ميزان ادرار در روز
اگر احساس مي كنيد كه دارو باعث بروز علايمي شده است .
بعد از درمان پولیپ بینی با رعایت موارد زیر می توانید از ابتلای مجدد به پولیپ بینی پیشگیری کنید:
.
مدیریت آلرژی و آسم.توصیه های درمانی دکتر خود را برای مدیریت آسم و آلرژی دنبال کنید.
اگر علائم بیماری شما به خوبی کنترل نشد این مساله،
را با دکتر خود در میان بگذارید تا برنامه ی درمانی جدیدی در اختیار شما قرار دهد.
اجتناب از محرک های بینی. تا جایی که امکان دارد از استنشاق آلاینده های موجود.
در هوا که منجر به التهاب و سوزش بینی و سینوس های شما می شود اجتناب کنید این آلاینده ها عبارتند از: آلرژن ها ، دود تنباکو ، گازهای شیمیایی ،گرد و خاک و دیگر ذرات ریز موجود در هوا
رعایت بهداشت.اگر هوای خانه ی شما خشک است از یک دستگاه مرطوب کننده ی هوا استفاده کنید. این کار به مرطوب کردن مسیر های تنفسی، بهبود جریان مخاط از سینوس ها و جلوگیری از انسداد و التهاب بینی کمک می کند.
استفاده از شوینده ی بینی.از یک اسپری آب نمک برای شستشوی مجاری بینی خود استفاده کنید. این کار جریان مخاط را بهبوده داده و بینی را از آلرژن ها و محرک های دیگر پاک می کند.
دانشمندان هنوز به طور کامل درک نکرده اند که چه چیزی باعث ایجاد پولیپ می شود. مشخص نیست که چرا بعضی از افراد التهاب های مزمن را توسعه می دهند یا چرا در بعضی از افراد التهاب های مداوم باعث ایجاد پولیپ می شود و در افراد دیگر این اتفاق نمی افتد. این التهاب ها در غشای مخاطی داخل بینی و سینوس ها ایجاد می شود. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد افرادی که پولیپ تولید می کنند، نشانگر های شیمیایی و واکنش سیستم ایمنی متفاوتی نسبت به افرادی که پولیپ تولید نمی کنند دارند.
پولیپ بینی در هر سنی ممکن است ایجاد شود اما بیشتر در افراد میانسال شایع است. پولیپ ممکن است در هر جای سینوس ها و مسیر های بینی تشکیل شود اما اغلب اوقات در ناحیه ای که سینوس ها نزدیک چشم ها، بینی و استخوان گونه هستند ایجاد می شود.
درمان پولیپ بینی
از بین بردن سینوزیت مزمن چه همراه با پولیپ باشد و چه بدون پولیپ باشد یک بیماری چالش برانگیز است.
هدف درمان پولیپ بینی کوچک کردن سایز پولیپ یا از بین بردن آنهاست. اولین روش معمولا استفاده از دارو است. گاهی اوقات ممکن است به جراحی نیاز باشد اما این کار ممکن است نتیجه ی دائمی نداشته باشد چون پولیپ ها معمولا برمی گردند.
پولیپ بینی به التهاب پوشش مسیر های بینی و سینوس ها مرتبط است که بیش از ۱۲ هفته ادامه پیدا می کند (سینوزیت مزمن).با این حال ممکن است کسی سینوزیت مزمن داشته باشد ولی پولیپ بینی نداشته باشد (سینوزیت مزمن بدون داشتن پولیپ شایع تر است ).
پولیپ ها زائده هایی نرم و غیر قابل لمس هستند به همین دلیل اگر کوچک باشند شما متوجه آنها نمی شوید .فقط پولیپ های متعدد یا بزرگ ممکن است مسیر بینی شما را مسدود کند.
علایم و نشانه های مشترک سینوزیت مزمن با پولیپ بینی عبارتند از :
٤حركات اضافه عضلات صورت مثلا بازيگران وكسانيكه براي حفاظت چشم ها زياد اخم مي كنند
درمان
١ماساژ هاي صورت
٢استفاده از عينك و كلاه وقتي در معرض افتاب هستند
٣بوتاكس :
معجزه قرن در جوانسازي پوست صورت بوتاكس است كه در بازه زماني٤-٦ماهه باعث عدم حركت عضلات صورت ميشود و پوست جوان ميشود با شيوع استفاده كرم هاي گرانقيمت وكم اثر كنار گذاشته شد
موارد استفاده حتما بايد توسط پزشك متخصص ومطلع استفاده شود
بینی های گوشتی برخلاف اسمشان دارای گوشت یا عضله زیادی نیستند بلکه مشخصات زیر را دارند:
پوست ضخیم و چرب، مشخص بودن منافذ پوستی، پهن بودن ناحیه نوک بینی، زیاد بودن ضحامت پره های بینی، زیاد بودن پهنای قسمت تحتانی بینی، زیاد بودن ارتفاع پره های بینی از کنار، ضعیف بودن غضروف های بینی.
در مجموع این مشخصات باعث می شود بینی پهن و بزرگ بوده و مشخصات زیبایی مانند خطوط موازی ناحیه پشتی بینی، خطوط زیبایی ناحیه پره بینی و شکل باریک و مشخص نوک بینی مشهود نباشد.
در بسیاری از این افراد عرض پایه استخوانی بینی هم زیادتر از نرمال است.
البته هر شخصی که نوک بینی پهن دارد در گروه گوشتی قرار ندارد.
در برخی افراد پهنای زیاد نوک بینی ناشی از غضروف های پهن و محکم است و این افراد بر خلاف بینی های گوشتی پوست نازک دارند و نتیجه جراحی زیبایی بینی در آنها بسیار بهتر است.
بيني هايي كه گوشتي هستند عبارتند از:
١پوست هاي ضخيم و چرب وبيني حجيم
٢ببني حجيم و بزرگ كه علت غضروف بسيار بزرگ ومحكم است
٣بيني هاي گوشتي بزرگ كه غضروف ضعيف وچرلي بين بافتي زياد است
هر كدام از اين بيني ها راه حل مخصوص بخود را دارند
انتظار جراح وبيمار از بيني گوشتي نبايد ايده اليستي باشد
تامپون بيني يك گاز استريل با اندازه كوچك است كه در اعمال جراحي بيني استفاده ميشود
در جراحي تبغه بيني براي كنترل خونريزي وجلوگيري از تجمع خون زير سپتوم(تيغه مياني بيني)از تامپون يا مش بيني استفاده ميشود .
كه براي سهولت در خارج كردن ان به پماد تترا سيكلين اعشته ميشود
ايا خارج كردن تامپون بيني دردناك است؟
زمانهاي قديم وقبل از اراىًه روشهاي كم تهاجميnoninvasive امروزي روشهاي تهاجمي در داخل بيني استفاده ميشد.
وبا دستكاري نسوج فيزيولوژي بيني بر هم مي خورد ومجبور بودند از مقدار زياد تامپون ومدت طولاني استفاده كنند
ولي امروزه با استفاده از ميزان كم تامپون ومدت١-٢روز خارج كردن تامپون درد ندارد
بيماران نبايد از خارج ساختن تامپون ترسي داشته باشند ريرا مقدار ان كم است و وجود ترشحات داخل بيني خروج ان را اسان مي كند ودر صورت خشكي در موارد نادر از سرم براي نرم كردن استفاده ميشود
